مطالعه فیلوژنتیکی گونههای ایرانی بخش Onobrychoidei از جنس گون (تیره بقولات) بر اساس دادههای ریخت شناسی و توالیهای ITS هستهای
Authors
Abstract:
با استفاده از دادههای حاصل از توالیهای ITS ژنوم هستهای و دادههای ریختشناسی، مطالعه فیلوژنتیکی گونههای بخش Onobrychoidei به همراه گونههایی از بخشهای نزدیک مرتبط با آن انجام پذیرفت. نتایج آنالیزهای Bayesian و بیشینه صرفهجویی نشان داد که صفات ریختشناسی برای تمایزات سطح بخش مناسب هستند و در سطوح پائینتر کاربردی ندارند. در این مطالعه نشان داده شد که بخش Onobrychoidei یک بخش تکتبار نمیباشد. برخی اعضای این بخش بطور گستردهای با اعضای بخشهای مجاور آمیخته شدهاند. در نتایج فیلوژنتیکی مولکولی نشان داده شد که گونه A.oligoflorus از بخش مطالعه شده در مجاورت اعضای بخش Erioceras قرار میگیرد، در حالی که در این نتایج تعلق گونههای بحث برانگیز A. goktschaicus و A. scapiger به بخش Onobrychoidei تائید گردید. همچنین با قرارگیری گونه A. huthianus (که قبلا از بخش Craccina گزارش شده بود) در میان گونههای این بخش به نظر میرسد که این گونه باید به بخش Onobrychoidei انتقال بیابد.
similar resources
مطالعه فیلوژنتیکی گونه های ایرانی بخش onobrychoidei از جنس گون (تیره بقولات) بر اساس داده های ریخت شناسی و توالی های its هسته ای
با استفاده از داده های حاصل از توالی های its ژنوم هسته ای و داده های ریخت شناسی، مطالعه فیلوژنتیکی گونه های بخش onobrychoidei به همراه گونه هایی از بخش های نزدیک مرتبط با آن انجام پذیرفت. نتایج آنالیز های bayesian و بیشینه صرفه جویی نشان داد که صفات ریخت شناسی برای تمایزات سطح بخش مناسب هستند و در سطوح پائین تر کاربردی ندارند. در این مطالعه نشان داده شد که بخش onobrychoidei یک بخش تک تبار نمی ب...
full textمطالعه سیتوتاکسونومیکی بخش onobrychoidei. dc از جنس گون در ایران
تیره fabaceae یکی از بزرگترین تیره های گیاهان گلدار است، این تیره مهم ترین تیره از دو لپه ای ها و دومین تیره مهم از نظر تهیه مواد غذایی در مقایسه با دانه های غلات غنی از پروتئین می باشد. جنس گون (astragalusl.) بزرگترین جنس این تیره می باشد و بزرگ ترین جنس گیاهان گلدار نیز محسوب می شود. این جنس دارای بیش از 2500 گونه و150 بخش است که به دلیل تولید کتیرا و نیز اهمیت مرتعی و مصارف سوختی مورد توجه ب...
فیلوژنی بخش alopecuroidei از جنس گون براساس داده های ترکیبی nrdna its و ریخت شناسی
آنالیز فیلوژنتیکی بخش alopecuroidei از جنس گون براساس داده های nrdna its و ریخت شناسی ارایه می شود. در مجموع، 50 صفت ریخت شناسی اطلاعاتی، به منظور بازسازی روابط فیلوژنتیکی 23 آرایه از بخش alopecuroidei و دو گونه از بخش laxiflori همراه با گونه هایa. sieversianus وa. caryolobus به عنوان برون گروه، مورد مطالعه قرار گرفتند. طبق تحقیق حاضر، بخش alopecuroidei به همراه بخش laxiflori یک گروه تک نیا تش...
full textبررسی کلادیستیکی گونه های جنس پنیرک (تیره پنیرک) در ایران بر اساس صفات ریخت شناسی
جنس Malva دارای 8 گونه و 8 واریته با پراکنش گسترده در ایران است. به منظور بررسی روابط کلادیستیک بین گونه های این جنس، تعداد 18 صفت مورد بررسی قرار گرفت. صفات به صورت چند حالته در ماتریس صفات ثبت شد. برای ریشه دار کردن کوتاه ترین کلادوگرام ها از گونه های Althaea officinalis, Lavatera thuringiaca و Alcea flavovirensبه عنوان برون گروه استفاده شد. تحلیل پارسیمونی براساس روش فیچ (fitch) منجر به ا...
full textبازنگری تاکسونومی بخش Fragifera (Vesicaria) از جنس Trifolium از تیره بقولات در ایران
در این پژوهش، بخش (Vesicaria Crantz) Fragifera Koch از جنس Trifolium L. در ایران مورد بازنگری تاکسونومی قرار گرفته است. مطالعه 156 نمونه جمعیتی جمعآوری شده جهت این پژوهش و 160 نمونه هرباریومی دیگر مـنجـر به کشـف یک واریـته جدیـد، T. tumens Steven ex M. Bieb. var. caespitosum Haerinasab و دو گزارش جدید برای فلور ایران، T. tomentosum var. chthonocephalum Bornm. و T. clusii Godr. & Gren. var. go...
full textبازنگری تاکسونومیکی جنس Vicia از تیره بقولات در ایران
در این پژوهش، جنس .Vicia L در ایران مورد بازنگری تاکسونومیکی قرار گرفت. مطالعه 500 نمونه جمعآوری شده و نمونه های هرباریومی دیگر منجر به شناسایی یک زیر گونه جدید برای فلور ایران، .V. villosa Roth. subsp. dasycarpa (Ten.) Cav، جمعآوری و شناسایی دو گونه V. lathyroides و V. mollis که تا کنون در هرباریومهای کشور موجود نبود، احیای بخشهای Crocea & Lenticula ، انتقال گونههای بخش Cassubicae به...
full textMy Resources
Journal title
volume 18 issue 2
pages 239- 248
publication date 2012-12-21
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023